Final zamanı yaklaştı ve ardından Mersin’e yolculuk var. İşin içinde ayrılık var. Bu şiiri paylaşmak istedim..
Bavulları hep toplu durmali insanın
Bir gün telefonların hiç çalmayabileceği hesaplanmalı
Tül perde arkasından misafir yolu gözlemekten vazgeçmeli
Ihanetlere, terkedilmelere, bir başına bırakılmalara hazırıklı olmalı
Yalnızlığa alışmalı
Çünkü “omuz omuza” günlerin vakti geçti.
Dayanışma, günümüzün borsasinin değer kaybeden hisse senetlerinden biri artık
Bireyin keşif çağı, geride kırık dökük yalnızlılklar bıraktı.
Terörün bile bireyselleştiği çağdayız.
Zaman, birlikten kuvvet doğurma zamanı değil;
Zaman, tek basina dimdik ayakta kalabilmeyi becerme zamanıdır
Işte o yüzden alışmalı yalnızlığa…
Sokaklar dolusu ıssızlıkla başbaşa yaşamayı göze almalı insan
Güvendiği dağlardaki karlara bakıp ders çıkarmalı
Hüzünlü bir şarkıyla paylaşılan gecelerde başını dayayacak bir omuz arama huylarından vazgeçmeli
Sofrada tek tabağa, tabakta az yemeğe alışmalı
Romanlardan, yalnızlığa yücelten paragraflar aşmalı evin en görünür duvarlarına
“Yalnızlık paylaşılmaz/Paylaşılsa yalnızlık olmaz”
Dizeleriyle başlamalı güne
Telesekretere “Şu anda size cevap verebilecek kimse yok! ” denmeli,
“Belkide hiç olmayacak…” cevapsızlığa, sessizliğe ısınmalı
Oysa sessizlik haksızlığa alkıştır.
Haklılığın onuru yaşatır insanı
Susmanin utancı öldürür
O yüzden en sessiz gecelerde “Doğruydu, yaptım” la teselli bulmalı insan.
Feryada komşuların yetişmemesine,
Soğuk duvar diplerinde sessizce ağlaşmaya alışmalı
Kendiyle hesaplaşmaya çalışmalı
Gece yastıkla ağlaşmaya, sabah aynayla gülüşmeye,
Kendiyle hüzünlenip, kendiyle keyiflenmeye hazır olmalı
Hep başını alıp gidebilecek kadar cesur,
Ama hep kalıp savaşacak kadar gözüpek olabilmeli
Sessizliği, sese dönüştürebilmeli.
Ve sırt çantasını her daim hazır tutmalı insan,
Yollarla barışmalı…
Yalnızlığa alışmalı…
Can Dündar
can dündarın bütün sıırlerınde adeta kendimi bulurum.bu şiiride onlardan sadece bir tanesi.gercekten gunümüzde basimizı koyabılecegimiz bır omuz bıle yok.koysak bile ne kadar icimiz rahat ki.acaba ne zaman beni sırtimdan vuracak diye beklerken ömür gecıyor.ben yalnızlıgı cok seviyorum bana aksamın matem rengine büründüğü saatte sokakta yapayalnız yurumek kadar hıc bırsey zevk vermıyor……. o yuzden belkı de bavulları toplu durmalı insanin…….
Zahide seni çok iyi anlıyorum..yalnızlık ne kadar hüzünlendirse de ben o hüznü de çok seviyorum.. tek başıma bi evren oluyorum adeta deniz kenarında yürürken.. her ne kadar yanlız olmasak yanımızda biri de olsa hayatı paylaştığımız yine de bavulu hazır durmalı insanın mecazen gerçekten..her an her şey olabilir.. yine o kalabalıkta tek kalabiliriz..zaten yalnız geldik yalnız ölmeyecek miyiz. bavulunuz hep hazır olsun…
Güzel yorumlarınız için teşekkürler.
sana söylenebilecek onca güzel kelimlerin varlığı bile basit kalırken yorum yapmaya ne gerek sen bende yorumsuz bi çok şey ifade edensin…
Can Dündar fevkalede bir insan…Yazdıklarının yanında yorum yazmak çok ayıp olur! Susmak,susmak,kendinle başbaşa kalmak…Herşeyi herkesden kopmak yalnız başına kendinle kalmak odada…
Her kesimden insanın kalbine hitap edebilen , sihirli bir güce sahipsiniz…gerçekten bu şiiriniz beni çok etkiledi… Her zaman ki gibi fevkaledenin fevkinde bir şairsiniz…
Sevgili Sedatcım, yorum yapmak size göre ayıpsa yorumunuzun bu sayfada ne işi var!!!!!!!
Bizler yorum yaparak Can Dündar ‘a bağlılığımızı anlatmayı amaçlıyoruz… Aksine bir davranış sergilemiyoruz,bu kimsenin haddi değildir zaten!!!!!!!
Bünyamin sana katılıyorum çünkü sizin için yorum yazmak ayıpsa sizin bu sayfada yorumunuzun ne işi var…
slm rıcam olcak ben bu şiiri klıbıyle nerden ındırebılırım mumkunse yardımcı olurmusunuz
Sevgili Bünyamin çok yanlış anlaşıldı yada ben anlatamadım anlatmak istediğimi..Aslında demek istediğim şuydu BÖYLE BİR DEVASAL ANLAMLI VE MANALI SÖZÜN YANINDA HİÇ BİR YORUM TESİRLİ KALAMAZ..böyle kelimelerle yazılmış sözcüklere susmak en iyisi…
Ben Türkiyede en sevdiğim belli başlı yazar,belgesel,araştırmacı ve şairdir Can Dündar.
Evet ufak bir yanlış anlaşılma olmuş galiba. Can Dündar’ı buradaki herkesin beğendiğine kuşku olmamalı.
siiri okudum ck güzel ve anlamli,adeta kendimi buldum bende
ben suan almanyada yasiyordum ve bir ara benim evim sirtimadaydi,
odan oraya savrulup durdum
misafirlige gittigimde bile akrabalara herhangi birsey yolusa cantam Hazir sekliyle duruyorum ve böylece 4 yil gecti
simdi evim var
ama yine yanlizim
Hayat acımasız ve ucunda ölum var. Tek geldik tek gideceğiz. O yüzden bavulu her daim hazır durmalı insanın… Çünkü ne zaman ne olacağını kimse bilemiyor.